Wyspa Sobieszewska to jeden z niewielu odcinków wybrzeża Bałtyku, na którym zawsze znajdziemy bursztyn na plaży. To właśnie tutaj zaczyna się polskie „Bursztynowe Wybrzeże”, które rozciąga się od Gdańska, przez plaże Mierzei Wiślanej, do Krynicy Morskiej.

Bursztyn, czyli „złoto północy”, to kopalna żywica drzew iglastych z trzeciorzędu. Nazwa „złoto północy” pochodzi być może od jasnej, złocistej barwy bursztynu, a może też od wartości, jaką przedstawiał już w czasach starożytnych, gdy kupcy rzymscy wędrowali aż do Bałtyku i zakupiony tanio bursztyn sprzedawali potem na wagę złota.

Na plażach Wyspy Sobieszewskiej bursztyn jest częstym gościem. Najłatwiej znaleźć go na brzegu, tuż po sztormie. Stanowi niepowtarzalny skarb, jaki posiada Wyspa Sobieszewska. W sztormowe noce, gdy silny wiatr wzburza morze, fale wyrzucają na brzeg Wyspy niezliczone ilości drobnego bursztynu.